به نقل از «اکوفارس»

کشف یک کوزۀ 5600 ساله با محتویات عجیب در اردن

تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۴۹۹۴۵

به گزارش فرادید؛ این کوزه در اصل در سال 2010 کشف شد اما بررسی و تمیزکاری محتویات آن مدت زیادی به طول انجامید. در آن سال باستان‌شناسان مؤسسه باستان‌شناسی آلمان برای یافتن پایین‌ترین لایه ساختمان‌ها در سکونتگاه باستانی حجیرات‌الغزلان انجام دادند و در اتاقی در پایین‌ترین سطح یک خانه، یک کوزۀ سفالی گرد کوچک یافتند که دست نخورده بود و هنوز با یک درپوش سفالی مهر و موم شده بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وقتی ینس نوتروف باستان شناس آن را بلند کرد، صدای چیزهای درون آن بلند شد.

بعد از تمیز کردن کوزه و هنگامی که درپوش آن با دقت برداشته شد، مشخص شد که این ظرف پر از اشیاء ریز است. حالا هر کدام از این اشیاء نیز باید برداشته و تمیز می‌شدند.

ینس نوتروف باستان‌شناس در حال جابه‌جا کردن کوزه؛ کوزۀ دیگری که در تصویر دیده می‌شود فقط پر از شن بود   نهایتا معلوم شد که محتویات کوزه گنجینه‌ای از مهره‌های ساخته شده از استخوان و صدف است. تقریبا هزاران مهرۀ صدفی و استخوانی ریز در ظرف وجود داشت که همگی سوراخ شده و صیقلی بودند. تمیزکاری و جدا کردن این مهره‌ها زمان زیادی برد. اندازه بعضی از آنها در محدوده میلی‌متر بود. نوتروف می‌گوید برخی از آن‌ها از بقیه بزرگ‌تر بودند و همچنین شکل کشیده‌تری داشتند.   این که این یافته دقیقا چیست و چه کاربردی داشته است، باستان‌شناسان را تا به امروز در سردرگمی و تردید قرار داده است. نوعاً این مهره‌ها به عنوان زیورآلات و تزیینات لباس شناخته می‌شوند، اما مکان و انبوه آن‌ها بی‌نظیر است. نوتروف می‌گوید: «شاید این نوعی ذخیره برای یک کسب و کار بوده است. دقت و ظرافت برش و صیقل مهره‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها احتمالا ارزش بالایی داشته‌اند».

کوزه کشف شده حاوی هزاران مهرۀ صیقلی از جنس استخوان و صدف در اندازه‌های مختلف بود

یافته‌های اتاق مجاور نیز حاکی از آن است که این ساختمان باید ساختمان خاصی بوده باشد. در اینجا تصاویری از حیوانات بر روی دیوار پشتی سایت کشف شد که با انگشت بر روی خاک رسی که هنوز مرطوب بوده نقش بسته بودند. بزهای کوهی و جانوران شکارچی از جملۀ این تصاویر بودند. باستان‌شناسان همچنین چندین شاخ بز و لایه‌های بزرگ خاکستر را کشف کردند. بنابراین ممکن است این ساختمان در آتش‌سوزی از بین رفته باشد.

تل حجرات الغُزلان در 2.5 مایلی شمال عقبه، یک شهرک مستحکم بود که بین 4000 تا 3500 سال قبل از میلاد محل سکونت بود. سازه‌هایی با مخلوطی از دیوارهای سنگی و دیوارهای خشتی در آنجا پیدا شده است که بر اساس شواهد، یک بار پس از آسیب دیدن در زلزله تقویت شده‌اند. اما به نظر می‌رسید زمانی که زلزله دیگری رخ داده، این مکان ویران و متروکه شده است. اما بقایای هزارتوی این سکونتگاه با دیوارهایی به ارتفاع 5 متر با گچ بری‌های اصلی، پنجره‌ها، درگاه‌ها و ستون‌هایی که پشت‌بام‌ها را نگه داشته‌اند، هنوز باقی مانده است.

این سطح خارق‌العاده حفاظت و مدت اشغال نسبتاً کوتاه به باستان‌شناسان فرصتی بی‌نظیر می‌دهد تا یک سکونتگاه مربوط به عصر مس را به طور کامل بررسی کنند. این دوره زمانی است که ذوب مس برای اولین بار در اسناد باستان‌شناسی ظاهر می‌شود.

معمای کوزۀ مهره‌ها هنوز در انتظار رمزگشایی نهایی است؛ مکان کشف این یافته همچنان در حال ارزیابی بیشتر است.

منبع: اکوفارس

کلیدواژه: بانک مرکزی شاخص بورس افزایش قیمت طلای جهانی قیمت روز خودرو باستان شناسان مهره ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۴۹۹۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ظهور و سقوط شهر باستانی هرم‌ها

شهر ۲۰۰۰ ساله «تئوتیئواکان» در مکزیک زمانی یکی از بزرگ‌ترین مراکز شهری در جهان باستان بود و حالا به یکی از مقاصد محبوب گردشگران تبدیل شده است.

به گزارش ایسنا،‌ «تئوتیئواکان» (Teotihuacan) که در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی «مکزیکوسیتی» امروزی واقع شده است، یکی از بزرگترین مراکز شهری جهان باستان بود و مشخص نیست چه کسی آن را بنا کرده است. این شهر در فاصله بین ۲۱۰۰ سال قبل (یعنی زمان که ساخت آن آغاز شد) تا حدود ۱۴۰۰ سال قبل (یعنی زمانی که وارد دوره افول شد و آتش‌سوزی رخ داد که خسارت بزرگی به جای گذاشت) رونق داشت. با این حال حتی با افول «تئوتیئواکان»، این شهر هرگز به طور کامل از بین نرفت و «آزتک»‌ها بعدها مرتبا برای اجرای مراسم‌هایی به این مکان مراجعه می‌کردند.

«لایوساینس» درباره این شهر باستانی نوشته است: مشخص نیست ساکنان «تئوتیئواکان»، این شهر و بناهای داخل آن را چه می‌نامیدند. نام کنونی این شهر را «آزتک»ها انتخاب کردند و معنای آن «مکانی که خدایان خلق شدند» است.

«تئوتیئواکان» در دوران اوج خود، یک مرکز شهری به مساحت ۲۰ کیلومتر مربع با جمعیتی معادل بیش از ۱۰۰ هزار نفر را در برمی‌گرفت و تأثیرگذاری آن تا مرکز مکزیک و حتی گواتمالا مشهود بود.

این شهر با استفاده از یک طرح شبکه‌ای، سازماندهی شده بود و بسیاری از مردم در آنچه که محققان با نام «مجموعه آپارتمانی» عنوان می‌کنند، زندگی می‌کردند که چندین خانواده را شامل می‌شد. یک پروژه نقشه‌برداری باستان‌شناسی حدود ۲۲۰۰ مورد از این سازه‌ها را در داخل شهر شناسایی کرد و کاوش‌ها نشان داد که مصالح برخی متفاوت است و در ساخت برخی از آنها سنگ و گچ آهکی بیشتری استفاده شده است.

«خیابان مردگان»

خیابان اصلی شهر که امروز با نام «خیابان مردگان» شناخته می‌شود، در محور شمالی ـ جنوبی قرار دارد. طول این خیابان ۳.۲ کیلومتر است و سه مجتمع هرمی بزرگ را شامل می‌شود.

«هرم ماه»

در انتهای شمالی این خیابان، «هرم ماه» که برگرفته از یک نام آزتکی است، قرار دارد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد این بنا در چند مرحله بین سال‌های ۱ تا ۳۵۰ پس از میلاد ساخته شده است. این بنا به عنوان یک سکوی کوچک شروع شد و در نهایت به یک هرم با ارتفاع ۴۶ متر تبدیل شد. سکوهای مرتفع آن احتمالاً برای تشریفاتی استفاده می‌شده است که مردم بتوانند از زمین هم شاهد آن باشند. در مقبره‌های مرتبط با این سازه، بقایای قربانی‌های انسان و حیوان همراه با اشیاء خاکسپاری مانند سنگ‌های ابسیدین کشف شده است.

در کمتر از نیم کیلومتری جنوب «هرم ماه»، «هرم خورشید» قرار دارد. این هرم با ارتفاع بیش از ۶۳ متر، یکی از بزرگترین سازه‌های ایجاد شده در دنیای جدید «پیشا کلمبیا» است که در حدود سال ۲۰۰ میلادی ساخته شده است.

در سال ۱۹۷۱، یک گروه باستان‌شناسان تونلی را در زیر هرم کشف کردند که ورودی آن در نزدیکی «خیابان مردگان» قرار داشت. آنها تونل را کاوش کردند و دریافتند که به یک اتاقک به شکل برگ شبدر منتهی می‌شود که متأسفانه در دوران باستان غارت شده بود. این غار احتمالاً برای انجام مراسم خاصی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

کشف دیگری که اواخر سال گذشته اعلام شد، گنجینه کوچکی از هدایا بود که ممکن است به زمان شروع ساخت هرم بازگردد. در میان اقلام یافت‌شده یک نقاب مارپیچ سبز وجود داشت که ممکن است تصویرگر چهره یک فرد باستانی باشد.

«معبد مار پَردار»

«معبد مار پَردار» که به نام «La Ciudadela» نیز شناخته می‌شود، در جنوب «هرم خورشید» واقع شده است. نقطه کانونی این بنای تاریخی یک هرم شش پله‌ای کوچکتر از دو نمونه دیگر در «خیابان مردگان» است. دو مجتمع آپارتمانی واقع در نزدیکی آن نیز ممکن است محل سکونت اشراف‌زادگان شهر بوده باشند.

گمان می‌رود این هرم در قرن سوم پس از میلاد ساخته شده است. در این سازه سرهایی متناوب تصویرگر «کوئتزالکواتل»، خدای آزتک‌ها و موجودی هستند که به نظر می‌رسد «تلالوک» (Tlaloc)، دیگر خدای «آزتک»ها را به تصویر می‌کشد.

گور حدود ۲۰۰ نفر در نزدیکی این هرم کشف شده است. بسیاری از آنها مردان جوان بودند و پیشکش‌های کنار گورها نشان می‌دهد جنگجو بودند. این نکته که بسیاری از آنها با مچ‌های ضرب‌دری در پشت کمر پیدا شدند، نشان می‌دهد آنها را بسته بودند و به دلایلی قربانی شده‌اند. زنان جوان و چند مرد مسن نیز به همراه پیشکش پیدا شدند.

هنرهای نقش بسته روی دیوار

«تئوتیئواکان» به خاطر نقاشی‌های دیواری رنگارنگش شهرت دارد. آنها را می‌توان در بسیاری از مجتمع‌های آپارتمانی شهر و همچنین در ساختمان‌های دیگری که به عنوان کاخ‌ها و معابد شناخته می‌شوند، پیدا کرد. در میان نقوشی که می‌توان دید، تصاویری از خدای طوفان آزتک‌ها و همچنین خدایی است که محققان آن را «الهه بزرگ» می‌نامند. نقوش دیگر شامل پرندگان، پلنگ، جغد و مارِ پردار است.

با بررسی برخی از هرم‌های مشهور این شهر مشخص شد که «تئوتیئواکان» چند زمین‌لرزه شدید را در فاصله ۱۰۰ تا ۶۰۰ میلادی تجربه کرده است. 

باستان‌شناسان فکر می‌کنند زلزله‌های بزرگ نه تنها به اهرام شهر آسیب فیزیکی وارد کرده، بلکه ممکن است به بی‌ثباتی ساختارهای اجتماعی و سیاسی آن منتهی و در نهایت به نابودی شهر منجر شود.

انتهای پیام